“Er komt een beeld dat in mij leeft tevoorschijn terwijl ik bezig ben.”

Marieke School, 59 jaar, kunstenaar, eerst deelnemer en vervolgens begeleider van Beelden voor je Leven.

“Alles is veranderd sinds ik kanker heb gehad. Het is moeilijk om het oude op te pakken. Dat geldt ook voor mijn werk als kunstenaar. Het komt door de lichamelijke beperkingen die ik eraan over heb gehouden en door de vermoeidheid. Ik kan niet goed meer op woorden komen, mijn concentratie is weg en mijn creativiteit in feite ook.
Als ik vroeger voor een leeg doek stond, wist ik waar ik naartoe wilde werken. Met spontane bewegingen zette ik grote streken neer. Nu voel ik me meer geblokkeerd, ik ben een soort vrijheid kwijtgeraakt. Eigenlijk kan ik alleen nog smeren met verf. Tekenen doe ik niet meer, te verfijnd om mijn concentratie op te richten.
Dat ik door ben gegaan met schilderen is omdat ik door de begeleiding die ik hierbij kreeg ontdekte dat het me ook ontspant. En ik ben ergens ook wel trots op de nieuwe manier van schilderen die ik na zoveel jaar heb ontdekt. Ik smeer noodgedwongen nog steeds maar heb geleerd om de chaos minder te laten zijn en nu komt er een beeld dat in mij leeft tevoorschijn terwijl ik bezig ben. Ik ben niet bezig met het resultaat. Kleur is heel belangrijk geworden en ik laat het meer gebeuren. Dat geldt trouwens ook voor de rest van mijn leven.
Inmiddels ben ik zelf begeleider en stimuleer ik anderen in mijn atelier om uiting te geven aan hun creativiteit. Het gaat niet om het resultaat leg ik uit, want dat heb ik zelf aan den lijve ondervonden.”