Kanker in Beeld in het leven van Antoinette van Bree
Een life changing event als het krijgen van (borst)kanker en wat daar allemaal bij komt kijken doet mij anders in het leven staan dan voorheen. Meer dan ooit besef ik dat het NU leven is. Dat maakt dat ik meer relativeer en ik voel me meer en meer “de schaamte voorbij”.
Nadat ik drie jaar geleden het leeuwendeel aan behandelingen achter de rug had, ben ik bij het Toon Hermanshuis in Amersfoort binnengestapt. Dit zonder mijn komst van te voren aan te kondigen. Maar er staat direct iemand klaar om me te verwelkomen en te vertellen wat er voor me te halen valt. Toneelspelen stond op mijn lijstje voor na mijn pensioen. Maar ja, met mijn nieuwe motto heb ik me gelijk aangemeld voor Spelen voor je Leven Amersfoort en ik heb er geen moment spijt van gehad.
Wat me het eerste opviel is de warmte van de groep. Het zijn allemaal doorleefde mensen en ik ben direct in hun midden opgenomen. En wat prettig is, het mag er zijn, maar we hebben het bijna niet over onze ziektes.
En wat is spelen fijn!!! Ik leer mezelf steeds vollediger te geven. En ik merk, hoe losser ik ben, hoe gemakkelijker het spelen gaat. Uit het niets krijg ik de spontaanste ingevingen. Niet van te voren bedacht. We leren wel om, nadat we een opdracht gekregen hebben, te bedenken wat de situatie is, wie je bent, hoe je in relatie staat tot je tegenspeler, hoe oud je ongeveer bent, je geeft jezelf een naam en je stelt jezelf voor in welke omgeving je je bevindt. En dan kan het improviseren beginnen.
Wat ik ook steeds beter leer is om de tijd te nemen. In het begin voelde ik me wel eens wat gehaast, maar ik zie aan andere spelers hoe sterk het is om de tijd te nemen in het spel. En alles onder de bezielende leiding van Bernadette Sikkers. Elke les verwent ze ons weer met de prachtigste muziek en de leukste opdrachten en ze geeft eerlijke en opbouwende kritieken.
Ik kan eigenlijk niet zeggen wat de meest speciale en mooiste momenten zijn. Ik geniet er al enorm van om mijn medespelers aan het werk te zien. Ik moet veel en hartelijk lachen om hun spel en dan is het weer ontroerend. De speelochtenden doen me alles vergeten en ik voel me er vrij en heel erg welkom. Ik mag er zijn wie ik ben.
Een heel mooie, bijzondere en verrijkende ervaring was dat ik op 26 mei 2016 bij de Oncofonie in het Concertgebouw een hoofdrol mocht spelen. Ik was Koning Tomas. Met heuse professionele tegenspelers en een echte regisseur. Wat een happening was dat!
Wat ook heel fijn is dat we af en toe gezamenlijk naar een toneelvoorstelling gaan of naar een vergelijkbare happening. Deze uitstapjes waardeer ik zeer. Het is leerzaam en we leren elkaar ook weer op een andere manier kennen.
Iedereen met watervrees voor toneel kan ik aanraden, doe een keertje met ons mee. En kijk of het improvisatiespel wat voor je is.
